پارودی

تقلای آدمی برای زیستن به گریه‌ام می آورد

پارودی

تقلای آدمی برای زیستن به گریه‌ام می آورد

فهمیدم که من حالا حداقل بیست سی‌سال دیگه با این بینی کار دارم به حول و قوه‌ی الهی. خبط بزرگی ‌کردم که زودتر عملش نکردم. همه‌ی خسارت‌ها از تردید‌هاست. نچرال بیوتی فریب بزرگی بود. یکجور پزِ من هرگهی هستم خوبم، در زمانه‌ای که همه‌چیز دستکاری شده‌اش خوب بود. محتمل‌تر اما این بود که پا به سنی گذاشته بودم که زن‌ها کنار آمدن با کاردی شدن توسط برخی انسان‌ها رو با کاردی کردن خودشون _و‌ نه بقیه_ ممکن می‌کردند .

 

  • پارودی